Nigdy nie jest za późno na miłość – to przesłanie książki „Spóźnieni kochankowie”. Przypadkowo poznało się dwoje ludzi – Amerykanin, który porzucił korporację oraz miał skomplikowane życie prywatne i samotna niewidoma kobieta. Mirabelle była osobą niezwykle uzdolnioną – nauczyła się kilku języków obcych, była też uzdolniona klawesynistką – grała muzykę Bacha ze słuchu.
Bohaterka miała mentalność nastolatki, chociaż jej ciało było ciałem starej kobiety. Seks miedzy kochankami był niewinny, czysty, jest tu dużo opisów. Kobieta nie miała doświadczeń seksualnych, ale dzięki Jackowi poznała tę dziedzinę życia. Seks opisany jest prosto i bez wulgaryzmów, chociaż niektórzy czytelnicy stwierdzili, że trochę ich te opisy raziły dosłownością.
Bohaterka była też miłośniczka gołębi dlatego jej ukochany pochował ją na dzwonnicy. Jedna z uczestniczek powiedziała, że rozczarowało ją zakończenie książki, dziwne było dla niej to wyniesienie zwłok ukochanej na dzwonnicę. Pochówek na powietrzu, między niebem a ziemią. Patrząc chłodnym okiem Polaka jest to niemożliwe, żeby nie pochować zwłok pod ziemią. Pochówek na dzwonnicy podobny jest do pochówku indiańskiego na drzewie.